Temat tygodnia: Święto Mamy i Taty

Drodzy Rodzice!

W tym tygodniu będziemy rozmawiać z dziećmi  o rodzinie:  rodzicach, rodzeństwie, wspólnych zabawach, zajęciach, sposobie okazywania uczuć.

 Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmiku o rodzinie

Posłuchajcie  wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

Mama i Tata to świat nasz cały,
ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,
to dobre, czułe, pomocne ręce
i kochające najmocniej serce.
To są wyprawy do kraju baśni,
wakacje w górach, nad morzem, na wsi,
loty huśtawką, prawie do słońca
oraz cierpliwość co nie ma końca.
Kochana Mamo, Kochany Tato
dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,
że nas kochacie, że o nas dbacie
i wszystkie psoty nam wybaczacie.


Rozmowa na temat wiersza:
− Kim dla dzieci jest mama i tata?
− Za co dzieci dziękują rodzicom?

A teraz podajcie zdrobnienia  do słów: mama, tata.
mama – mamusia, mamuśka, mamunia…
tata – tatuś, tatusiek, tatunio…
Może spróbujecie nauczyć się fragmentu tego wiersza na pamięć z pomocą rodziców?

Pooglądajmy z dziećmi albumy ze zdjęciami  rodziny. Porozmawiajcie o miejscach i okolicznościach w których były zrobione. Zapytajcie dzieci o imiona osób ze zdjęć. Może to będzie dawno nie odwiedzana babcia lub ciocia. Niech przedszkolak opowie kto wchodzi w skład jego najbliższej rodziny.

W kolejnym zadaniu dzieci starają się zgadnąć o jakiego członka rodziny chodzi.

Zagadki:

Ciepła i kochana, wszystko wybaczy.

Przytuli, kiedy guza na główce zobaczy.

Wymyśli zabawę gdy dzień się ślimaczy.

Przyklei plasterek, łzy pozbiera i zawsze, zawsze mnie wspiera.

To moja wspaniała…. (mama).

Zwariowane zabawy proponuje, chociaż mama czasami protestuje.

Silny, twardy, niczego się nie boi i zawsze po mojej stronie stoi.

Potrafi mnie obronić, kiedy pies sąsiadów próbuje mnie dogonić.

To mój wspaniały… (tata)

„Ramka dla mamy”- praca z W.50, dzieci wykonują ramkę do której włożą zdjęcie rodziny

Dziś zaczynamy od małej gimnastyki!

Na rozgrzewkę tradycyjna zabawa „Ojciec Wirgiliusz”. Rodzice wraz z dzieckiem stają naprzeciwko siebie i recytują rymowankę, klaszcząc:

„Ojciec Wirgiliusz
Uczył dzieci swoje,
A miał ich wszystkich
Sto dwadzieścia troje:
Hejże, dzieci, hejże ha!
Hejże ha, hejże ha!
Róbcie wszystko co i ja,
Co i ja.”

Pierwsza osoba wykonuje jakieś proste ćwiczenie (np.: 3 razy podskakuje, kręci się w koło, klaszcze nad głową itd.). Zadaniem reszty rodziny jest powtórzenie pokazanej czynności.

„Portret taty” – słuchanie opowiadania Renaty Piątkowskiej.

Portret taty Renata Piątkowska

Jak ja lubię rysować. A właśnie wczoraj w przedszkolu nasza pani powiedziała:

– Dzieci, zbliża się Dzień Ojca. Z tej okazji niech każde dziecko namaluje portret swojego taty. Potem oprawimy wasze rysunki w ramki i prezent gotowy.

Wszystkie dzieci zabrały się do pracy. Malowały w skupieniu. Niektóre z przejęcia wysunęły nawet koniuszki języków, a inne przygryzały wargi.

– Tomek, zobacz – powiedział Maciek, pokazując swój rysunek.

– Mój tata jest nawet trochę podobny do twojego.

– No chyba tak. Rysunki Wiktora i Szymona też mało się różnią od naszych – stwierdziłem. – Za to zobacz rysunek Bartka – szepnął Maciek. – On namalował tacie długie włosy i kol­czyk w uchu.   – No to może on się pomylił i narysował swoją mamę – zaciekawiłem się.

Inne dzieci też zwróciły uwagę na rysunek Bartka.

– Proszę pani, czy tak może wyglądać tata? – zapytała Ania, wskazując palcem na kartkę Bartka.

– Jego tata ma dłuższe włosy niż moja mama – zmartwiła się Marta.

– Odczepcie się – zdenerwował się Bartek. – Mój tata ma długie włosy, bo mu się tak podoba.

– Ciekawe, czy on czasem zaplata je sobie w warkoczyki? – chciała się dowiedzieć Ania.

– To nie może być tata – stwierdził Olek – bo panowie nie noszą kolczyków. To na pewno jest jego mama.

– Wcale nie. – Bartek był już bliski łez. – To jest mój tata, a wy się nie znacie!

Pani kazała powiesić dzieciom gotowe rysunki na ścianie. Jednak Bartek schował swój obra­zek i nie chciał go już nikomu pokazywać.

– Dzieci – powiedziała pani – tatuś Bartka nosi długie włosy i kolczyk w uchu. Bartek świet­nie go namalował, bardzo mi się podoba jego praca. Tata Bartka jest muzykiem, artystą, wystę­puje na scenie. Artyści często ubierają się kolorowo, noszą długie włosy, czasem nawet farbują je na różne kolory. Ale pamiętajcie, że jeśli ktoś wygląda lub ubiera się inaczej, to nie powód, żeby się z niego śmiać lub mu dokuczać. (…)

– Dzieci, jutro w przedszkolu będzie dzień muzyczny. Poznacie różne instrumenty. Zobaczy­cie, jak się na nich gra. To właśnie tata Bartka opowie Wam wiele ciekawych rzeczy o muzyce. (…)

I rzeczywiście, następnego dnia tata Bartka przyniósł do przedszkola gitarę, harmonijkę, flet
i skrzypce. Jakoś nikt nie wspominał już o jego długich włosach i kolczyku w uchu.

Tata Bartka zachęcał wszystkich, by spróbowali zagrać coś na flecie i gitarze. Dzieci były zachwycone, a Bartek pękał z dumy. Już nikt nie śmiał się z jego rysunku, który Bartek nie wia­domo kiedy powiesił obok innych. (…)

Po przeczytaniu opowiadania rodzic zadaje pytania: Co robiły dzieci w przedszkolu? Dlaczego dzieci zainteresowały się rysunkiem Bartka? Kim okazał się tata Bartka? Kim jest wasz tata? Czym się zajmuje?

 „Opaski indiańskie”- praca z W.51-52, wykonanie prezentu dla taty. Pytania do dzieci: w co najbardziej lubicie się bawić ze swoimi tatusiami? Możecie pobawić się teraz z nim.

„Pobawmy się w Indian!”- wiersz  Kariny Jedynak

Dziecko w opasce indiańskiej.

Tata ciągle w pracy siedzi, co niezmiernie smuci dzieci.                                                      

Chcemy z tatą spędzać cały czas! Tato, słyszysz nas?   

Dziś do pracy Cię nie wypuścimy, tylko cały czas się bawimy.                                                    

Patrzcie! Tata uśmiech ma na twarzy, chyba już o naszej zabawie marzy. 

Ale zanim nastąpi zabawa wspaniała potrzebna jest pieśń mała. Teraz wstań razem z nami i poruszaj tak jak my rękami. ( Taniec w kole i uderzanie otwartymi dłońmi o usta – wymawianie głoski:  oooo…)

Teraz czas na naszą zabawę, musimy tylko załatwić jedną sprawę. Mam dla Ciebie opaskę kolorową, zrobi z Ciebie osobę całkiem nową. ( Zakładanie tacie opaski)

Czarna Stopa to moje imię Ty będziesz Silne ramię. Pokój w wioskę Indian zamienimy i tak do rana się pobawimy.

Wiosna w pełni, dlatego proponuję trochę ruchu. Na dywanie dziecko rozkłada swój kocyk i wyobraża sobie, że znajduje się na łące pełnej kwiatków.

Dziecko siedząc z nogami wyprostowanymi ma za zadanie:
– dotykać palcami stóp podłogi,
– uderzać o podłogę piętami,
– uderzać o podłogę całą stopą (szybko i wolno)

Siedząc z kolanami zgiętymi:
– dotykać łokciami kolan,
– dotykać prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie
Leżąc na plecach: turlać się na kocykach (rodzic dziecko i odwrotnie)

Z pomocą rodzica: Rodzic podnosi dziecko, a następnie, dziecko ma za zadanie dotknąć podłogi tylko jedną z wymienionych części ciała: jedna ręka, druga ręka, jedna noga, druga noga, głowa. Można również wykorzystać włosy, palce, brodę, łokcie, itd. Im trudniej, tym zabawniej.

Kolejna zabawa ruchowa – Mamo, mamo, ile kroków do domu? Przydadzą się skakanki. Rodzic wyznacza dziecku w domu lub w ogrodzie start i metę za pomocą skakanek. Dziecko staje na starcie, a Rodzic na mecie. Dziecko zadaje pytanie: Mamo, mamo, ile kroków do domu? (Tato, Toto oczywiście również może być!) I następnie odmierza tyle kroków, ile zaproponuje Rodzic, licząc je na głos. Gdy dziecko dojdzie do rodzica, zamienia się z nim miejscami.

Kolejną propozycją są zagadki dźwiękowe – Co słychać w domu? Dziecko ma za zadanie rozpoznać po odgłosach różnorodne czynności wykonywane w domu, np.: zmywanie naczyń, odkurzanie, gotowanie wody w czajniku, trzepanie dywanu, wbijanie gwoździ, itp. Rodzic prosi dziecko aby zamknęło oczy, gdy to zrobi, rodzic ma za zadanie podejść do danego przedmiotu i wydobyć z niego dźwięk np.: włączyć suszarkę. Można oczywiście skorzystać z gotowych nagrań znalezionych w internecie.  

Rozmowa z dzieckiem na temat relacji z rodzeństwem. Kto jest na tej ilustracji? Kim jest: pan, pani, chłopiec, dziewczynka? Jak to jest kiedy ma się rodzeństwo? Co można robić, gdy na dworze jest ciepło? Czy wiecie co to jest piknik? Co można na niego zabrać?

Piknik – praca z KP2.39

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat znaczenia słowa „święto”. Wyjaśnia dziecku, że 26 maja obchodzimy Dzień Matki, a 23 czerwca – Dzień Ojca. Dziecko opowiada, dlaczego rodzice mają swoje święto.

Oglądanie reprodukcji dzieł malarskich – rodzic prezentuje dziecku reprodukcje malarskie dzieł dowolnych artystów, przedstawiające portrety matki i ojca. Mogą być to dzieła Stanisława Wyspiańskiego „Macierzyństwo i „Portret Ojca”.

Rodzic informuje dzieci, że porozmawiają za chwilę na temat dwóch osób bardzo ważnych w życiu każdego dziecka. Pyta dziecko, czy domyślają się, o kogo chodzi.
Odsłania reprodukcje. Zachęca dziecko do wypowiadania się na temat tego, co widzi.
 

Rodzic przypomina, co znaczy słowo portret. Dziecko, z pomocą rodzica., wypowiada się na temat przedstawionych reprodukcji.
Opisuje wygląd kobiety i mężczyzny.

Portrety naszych rodziców – zajęcia plastyczne.

Rodzic podpowiada dzieciom kolejne etapy rysowania portretu, np. najpierw okrągła głowa, potem oczy, brwi, nos, usta, uszy, kolor włosów.

 Zabawa rozwijająca zmysł dotyku – Co to jest?

Rodzic rozkłada na dywanie przedmioty używane przez kobietę i mężczyznę (apaszka, pomadka, torebka, pasek męski, krawat). Nazywa je i przekazuje dziecku, aby mogły się z nimi zapoznać za pomocą dotyku. Następnie chowa je do worka, a dziecko wkłada rękę do środka i próbuje nazwać trzymany przedmiot.

Słuchanie piosenki „Kocham Cię Ti Amo Je t’ aime

Dziecko słucha wiersza Ireny Suchorzewskiej pt. „Mamo”.

Mamo!

– Mamo, zapnij mi guziki!
– Mamo, wciągnij mi buciki!
– Mamo, zawiąż sznurowadło!
– Mamo, podnieś, bo coś spadło!
– Mamo, przynieś mi łyżeczkę!
– Mamo, popraw poduszeczkę!
We dnie, w nocy, wieczór, rano
Ciągle tylko:
– Pomóż, mamo!
Za to beczeć umie sam…
Znasz takiego?
Bo ja znam.

Po wysłuchaniu wiersza pytamy dziecko:

O co prosi dziecko w wierszu?

Czy takie zachowanie jest dobre?

Czy Ty czasami zachowujesz się podobnie?

Jak nazwałbyś kogoś, kto tak się zachowuje? (leniuszek)

Kwiatek dla mamy – praca plastyczna

Dziecko wykonuje kwiatek dla mamy do tego potrzebne będą: kółka z kolorowego papieru, kredki. Kółka składamy na pół i przyklejamy do kartki w taki sposób żeby powstał kwiatek. Potem możemy wyciąć z zielonej kartki łodygę i listki. Łodygę i liście można również narysować.

Inna propozycja to kwiatek z wykorzystaniem foremek do pieczenia babeczek. Foremkę  dziecko przykleja do kartki, wycina z papieru kolorowy środek, dorysowuje łodygę i liście.

Masażyk – zabawa paluszkowa

Rodzic czyta , dziecko masuje  paluszkami  najpierw na dywanie, potem na plecach  rodzica, następnie zmiana i rodzic wykonuje masażyk na plecach dziecka.


Szliśmy razem na wycieczkę,
(otwartą dłonią uciskanie pleców)
z tyłu na plecach mieliśmy teczkę.
(rysowanie prostokąta na plecach)
Na niebie świeciło słoneczko,
(zataczanie niewielkich kół na ramionach)
a myśmy biegali w kółeczko.
(rysowanie kół na łopatkach)
Długą linę mama z tatą trzymali
(rysowanie wężyka wzdłuż kręgosłupa)
i wesoło na boki się kiwali.
(kiwanie głową osoby siedzącej przed nami)
Wolno szliśmy, szurając nogami
(otwartą dłonią uciskanie pleców, a następnie
głaskanie w dół i górę wzdłuż kręgosłupa)
a mama skakała wesoło za nami.
(dwoma palcami każdej ręki podskoki po plecach)
Wtem zaczął kropić deszczyk
(delikatne stukanie palcami po plecach)
i poczuliśmy wesoły dreszczyk.
(połaskotanie w pasie osoby siedzącej
przed nami).

 „Kończenie zdań” – zabawa słowem

Dziecko kończy rozpoczęte przez rodzica zdania:

Moja mama jest……..

Mój tata najbardziej lubi…

Podaruję mamie….

Co robię z mamą…..

Co zrobię z tatą…..

„Na biwaku” – praca z KP2.40

Taniec na gazecie.  Dziecko wraz z rodzicem tworzy parę, rodzic włącza nagranie piosenki, wówczas zaczynają się wspólne, wykonywane w dowolny sposób, tańce na rozłożonych gazetach, tak aby z nich nie zejść. Kiedy nagranie jest zatrzymywane (np. przez drugiego rodzica), osoby tańczące przybierają dziwne pozy, nie wykraczając poza linię gazet.

Skip to content